Mensen met Compassie: Gerard van den Tweel
Nijkerk. Dat sierlijke stadje waar kardinaal Alfrink vandaan kwam, maar ook Henri Nouwen; ook een priester van het Aartsbisdom Utrecht, voor velen bekend als een begenadigd schrijver van meditatie teksten en verbonden met de beweging ‘l Arche ofwel De Ark, een beweging van leefgemeenschappen voor mensen met en zonder een verstandelijke beperking.
In dat Nijkerk werd Gerard van den Tweel 73 jaar geleden geboren en daar bouwde hij de kruidenierszaak van zijn vader uit tot de Van den Tweel Groep: een indrukwekkend geheel van vooral supermarkten en horecabedrijven over heel Nederland en daarbuiten.
Gerard van den Tweel is ondernemer. Een succesvolle ondernemer. Hij heeft het in zijn vingers. In een gesprek met hem realiseer ik me dat het mensen als hij zijn die wat je noemt de kar trekken. Zij zien mogelijkheden iets tot ontwikkeling te brengen, steken dan de handen uit de mouwen en bouwen iets stevigs op. Organisatiekwaliteit, lef, tomeloze inzet, uitgaan van de klanten, daarmee maak je je onderneming groot. Op de website van de Van den Tweel Groep kun je daar uitgebreid over lezen: http://www.vandentweelgroep.nl.
Maar bij Van den Tweel, niet alleen bij Gerard zelf, maar bij het hele bedrijf, komt nog iets essentieels kijken. Allereerst is Gerard van den Tweel een mens, die in zijn werk bedacht is op andere mensen, waarmee hij werkt en leeft. Dat lees je niet alleen op die site of in een boek dat vorig jaar over hem uitkwam (Margreet Hendriks: Gerard van den Tweel. Een kleurrijk mens en ondernemer. Nijkerk 2018). ook als je met hem spreekt en ook als je anderen over hem hoort, dan merk je dat je met een ras-ondernemer te maken hebt. Een ras-ondernemer in de allereerste plaats mens, bedacht op mensen: die weet dat hij zo zijn bedrijf pas goed tot ontwikkeling kan brengen. Hij ziet zijn klanten en zijn medewerkers staan. Dat spreekt uit zijn personeelsbeleid. Mensen zijn lang bij hem in dienst. Ook worden in zijn bedrijven mensen met een beperking in dienst genomen.
Iets anders wat ons bij Serafim aanspreekt: hij is een “maatschappelijk ondernemer”, bedacht op duurzaam ondernemen en recycling. Hij houdt een pleidooi om ondernemen en duurzaam ondernemen, niet als tegenstelling, maar als onontkoombare uitdaging en kans te zien. En hij weet dat zo’n visie niet altijd in dank wordt afgenomen. Zo kun je in Foodmagazine (www.foodmagazine.nl/interview/artikel/2018) lezen:
‘Ik wil ook een verzamelgebouw waar mensen alle lege flessen, dus van alle supermarktketens, kunnen brengen. En er moet een retourette komen, net als verzamelpunten voor plastic, gebruikte kleding en karton. Het is een heel efficiënt plan en het draagt ook nog eens positief bij aan het milieu. Maar als ik het idee opper, zie ik sommigen denken: hij zegt het zeker alleen, omdat hij er dan zelf beter van wordt. Daar gaat het me niet om. Het gaat om de efficiëntie en het milieu.’
Gerard van den Tweel heeft, met zijn mensen, een bloeiend, dynamisch en stevig bedrijf opgebouwd dat toekomst heeft. Hij is een mens met hart voor de zaak en een mens met een hart voor mensen. Ik realiseer me, het is iemand van wie je kunt leren hoe je je organisatie goed op poten kunt zetten. Maar het is ook iemand die leeft uit inspiratie en vandaaruit inspireert. Iemand waarmee je graag samenwerkt om de wereld tot een betere plek voor mensen te maken.
Edward Skubisz, januari 2019
Bohdan Aniszczyk (geboren 1952)
Bohdan Aniszczyk (spreek uit Aniesjtsjik) Een veelzijdig man die door Serafim vooral gekend wordt vanwege zijn werk voor de Vereniging Brat Albert waar Serafim al lang mee samen werkt. Deze (Vereniging) Brat Albert in Polen is een beetje te vergelijken met het Leger des Heils: “Brat Albert” houdt zich bezig met daklozenopvang. Geïnspireerd door de persoon Brat Albert (over hem meer op deze site: https://serafim.nl/project/polen/) begon broeder Jerzy Adam Marszałkowicz, de portier van het grootseminarie van het aartsbisdom Wroclaw nog in de tijd van het communisme, met het opvangen van daklozen in zijn stad. In dat communisme, zo vertelt pan (meneer) Bohdan nu, bestonden geen daklozen volgens de overheid, dus er was geen opvang nodig. Het werk van broeder Jerzy was daarmee pionierswerk. Want de werkelijkheid was (en is) anders. Toen Polen in 1981, als eerste land van het Oostblok, het communisme van zich afschudde, richtte broeder Jerzy de Vereniging Brat Albert op: de eerste vrij geregistreerde vereniging in Polen! Vanaf 1981 ontwikkelde “Brat Albert” zich stormachtig, zowel in als buiten Wrocław. In Wrocław zijn er nu 10 plekken waar opvang en activiteiten voor daklozen worden georganiseerd. Maar ook zijn er in heel Polen nu 66 zelfstandige “koła” of kringen waar gewerkt wordt. Serafim heeft transporten kunnen organiseren voor de kring Wrocław en de kring Miechów.
Vanaf 1995 is pan Bohdan de voorzitter van de Vereniging van die kringen. Wat voor die kringen, die dus autonoom functioneren, gezamenlijk geregeld kan worden, stuurt hij aan vanuit een niet echt indrukwekkend kantoortje. Zonder poeha dus.
Het is ook een mens zonder poeha. Maar wat heeft hij veel in zijn mars. Hij is ook vanaf 1990 gemeenteraadslid in de stad en nu als zodanig voorzitter van de commissie educatie en jeugd. Als zodanig verricht hij veel werk achter de coulissen. Maar iedereen in de stad die met cultuur, onderwijs, sport, en ja, daklozenopvang, bezig is kent hem en spreekt met waardering over hem. Hij heeft veel vrienden op allerlei niveaus, kan ook makkelijk in de politiek hoger op komen, maar blijft hier zijn werk doen. Hij is hier nodig, in dit werk.
Met plezier opent hij een schaaktoernooi voor jongeren uit de provincie. Bescheiden zegt hij dat hij niet echt goed kan schaken, maar hij is ook “doktor habitoliwany” in de wiskunde is als zodanig ook buitengewoon hoogleraar aan de Hogeschool voor Management en Informatica in Wrocław. Maar nogmaals, als je met hem praat zou je dat niet zeggen. Wel valt zijn enorme kennis op: hij kent werkelijk iedereen en zonder haperen weet hij de namen te noemen van de mensen die hij voor zijn werk als raadslid of als voorzitter van “Brat Albert” nodig heeft. Netwerken, ja, management en informatica! Maar zonder kapsones. Nabij mensen. Net als Brat Albert indertijd. Een gelovig mens.
Edward Skubisz, 2019
